FALANLAR

Bir resmi yapmaya başladığımda o resmin o saf hali bana o kadar güzel gözükür ki boyamaya başlarken sonunun nasıl geleceğinden çok korkarım. Sonra o korkuyla boyamaya başladığım işte o hiçte istemediğim içime sinmeyen görüntü gelir. Kabullenmeye çalışırım, tekrar tekrar bakarım ve hayır hala içimi kemirir. Ve şunu söylerim.  "Yap, Korkma. İçine sinmiyorsa at gitsin." Bir resme yeniden başladığımda aynı çizgileri çizemem, aynı boyamayı yapamam hatta belki boyayamam bile. Ama bir resim içimi üşüttü diye tekrar yapmaktan vazgeçmem. Bir resim mi yapıyorsunuz hayatınızda ? Onu nasıl çiziyorsunuz ? Ne hayallerle ? Ne şekilde ilerliyorsunuz ? Neyi içinizi ısıttı ? Neyi sizi küstürdü ? Tekrar yapmamanız için ne oldu ? Tekrar neden yapacaksınız ? Neyi düzelteceksiniz ? Belki rengi ona yakışmamıştır, belki bardağı koyduğunuz yer kompozisyonu bozmuştur, belki aslında onu yapmak istememişsiniz ya da belki o resimde bir şey eksiktir. Kalemin biter, sayfan tükenir, boyan erir.  Ama resim b...